"Κάθε δικτάτορας χρειάζεται
εχθρούς. Όσοι περισσότεροι οι εχθροί, τόση περισσότερη η δύναμη και η
υποστήριξη" είχε δηλώσει για τον Ταγίπ Ερντογάν ο Τζαν Ντουντάρ πρώην
αρχισυντάκτης της εφημεριδας Τζουμχουριέτ, ο οποίος με δημοσιεύματα του είχε
αποκαλύψει τις σχέσεις Τουρκίας με τον ISIS.
Προ ημερών ο Πρόεδρος της
Διεύθυνσης Θρησκευμάτων (Diyanet) της Τουρκίας Αλή Ερμπας, στο κήρυγμα της
Παρασκευής είχε αναφέρει “Το ισλάμ δέχεται την μοιχεία ως μία από τις
μεγαλύτερες αμαρτίες ενώ αναθεματίζει την ομοφυλοφιλία. Ποια είναι η σοφία σε
αυτό ; Η σοφία έγκειται στις ασθένειες που επιφέρει η αμαρτία αυτή και στην
κατάρρευση της γενιάς. Ετησίως εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εκτίθενται στον ιό
HIV που προκαλείται από αυτήν την μεγάλη αμαρτία που προκύπτει από αυτό που
σύμφωνα με την ισλαμική βιβλιογραφία θεωρείται μοιχεία»
Ο Πρόεδρος Ερντογάν στήριξε τον
«υπουργό» επικεφαλής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών υποθέσεων σχετικά με τις
δηλώσεις που είχε κάνει για τους ομοφυλόφιλους, αντιδρώντας στην κριτική που
ασκήθηκε στο κήρυγμα του, ενώ η Γενική Εισαγγελία της Άγκυρας, κινητοποιήθηκε
μετά τη μήνυση που υπέβαλε ο Δικηγορικός Σύλλογος της τουρκικής πρωτεύουσας
εναντίον του επικεφαλής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, για το
συγκεκριμένο ομοφοβικό και ρατσιστικό κήρυγμά του με το οποίο ουσιαστικά
ισχυρίστηκε ότι τον κορονοϊό τον προκάλεσαν οι ομοφυλόφιλοι.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος της Άγκυρας και η Οργάνωση Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων κατηγόρησαν τον επικεφαλής των μουσουλμάνων στην Τουρκία για ρητορική
μίσους, ενώ την ίδια ώρα αρνείται να δώσει την πρέπουσα σημασία στις
καταγγελίες για κακοποίηση παιδιών και τη βία κατά των γυναικών.
Στη μήνυση αναφέρουν
χαρακτηριστικά ότι κανείς να μην
εκπλαγεί, αν ο Ερμπάς προτρέψει τους άνδρες να καίνε ακόμη και γυναίκες. Ομως
το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της Άγκυρας δήλωσε ότι ξεκινά έρευνα και για
το κατά πόσο ο δικηγορικός σύλλογος με τη μήνυσή του αυτή διέπραξε το έγκλημα
της προσβολής των θρησκευτικών αξιών. Σκληρή υπήρξε και η αντίδραση του
Προέδρου Ερντογάν κατά του δικηγορικού συλλόγου Άγκυρας, ο οποίος στηρίζοντας
τις δηλώσεις του Διευθυντή Θρησκευτικών Υποθέσεων δήλωσε ” η Διεύθυνση
Θρησκευμάτων είναι μία κρατική υπηρεσία. Ο υπουργός μας έκανε μία δήλωση.
Εκπλήρωσε απλά το καθήκον του βάσει της γνώσης που έχει για την πίστη. Αυτά που
είπε είναι απόλυτα σωστά. Στη χώρα μας αν υπάρχει κάποιος που πρέπει να μιλά
στο όνομα του ισλάμ, αυτός είναι η Διεύθυνση Θρησκευμάτων. Δεν πρόκειται για
θέμα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του δικηγορικού συλλόγου Άγκυρας. Όλοι θα
μάθουν τη θέση τους, θα μάθουν την θέση τους (…) . Πρόκειται για μία επίθεση
κατά του ισλάμ. Η επίθεση κατά του επικεφαλής της διεύθυνσης θρησκευμάτων είναι
μία επίθεση κατά του κράτους” (27/4/2020)
Μάλιστα την ίδια μέρα μετέχοντας
στην συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του κόμματος του (με video conference)
ανακοίνωσε ότι «θα επανακαθοριστούν εκ νέου οι κανόνες εκλογής των δικηγορικών
και ιατρικών συλλόγων…Στη Βουλή υπάρχουν πολλές τροπολογίες που έχουν ήδη
ξεκινήσει ή περιμένουν να ολοκληρωθούν. Μία από αυτές είναι το σχέδιο για τον
επαναπροσδιορισμό των διαδικασιών εκλογής των επαγγελματικών οργανώσεων και
ιδίως των δικηγορικών συλλόγων και ιατρικών συλλόγων. Κατά τις προηγούμενες
μέρες παρατηρήσαμε τις αδίστακτες επιθέσεις του δικηγορικού συλλόγου Άγκυρας
και άλλων δομών με την ίδια νοοτροπία. Και μόνο αυτό το παράδειγμα κατέδειξε το
πόσο επείγουσα είναι η ανάγκη για αλλαγή στον τρόπο εκλογής των επαγγελματικών
οργανώσεων κάτι που το συντομότερο δυνατό θα το προβάλλουμε στη Βουλή”
Ο Ιμπραήμ Καραγκιούλ
αρχισυντάκτης της εφημερίδας Γενί Σαφάκ έσπευσε αμέσως να γράψει ότι πρέπει να
ακυρωθεί η άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος αυτών που υπέγραψαν την ανακοίνωση του
δικηγορικού συλλόγου Άγκυρας και αν δεν γίνεται, φτύστε τους στο δρόμο” και
αναφερόμενος στην ανακοίνωση του δικηγορικού συλλόγου Άγκυρας σχετικά με τον
πρόεδρο της διεύθυνσης Θρησκευμάτων Αλή Ερμπάς, έγραψε ”Εκείνη η ανακοίνωση του
δικηγορικού συλλόγου Άγκυρας δεν θα ξεχαστεί. Αυτά εδώ τα χώματα και αυτό το
έθνος θα τους βάλει να την φάνε. Αυτοί οι οποίοι έγραψαν και δημοσίευσαν εκείνη
την ανακοίνωση, αυτά που έγραψαν θα τους κυνηγάνε σε όλη τους τη ζωή.
Το
επαναλαμβάνω: Αυτοί οι χιλιάδες που
είναι ενάντιοι στην διοίκηση του δικηγορικού συλλόγου Άγκυρας, σε αυτούς που
έγραψαν την ανακοίνωση, σε αυτούς που τη δημοσίευσαν και σε αυτούς που έδωσαν
την εντολή, να υποβάλλουν εναντίον τους
εκατοντάδες χιλιάδες μηνύσεις και αγωγές. Για αυτούς που έγραψαν και
δημοσίευσαν αυτή την ανακοίνωση πρέπει να διεξαχθεί έρευνα σε βάρος τους για
τρομοκρατία, για οργανωμένο έγκλημα, για πρόκληση του έθνους, για διασπαστικές
δραστηριότητες, για επίθεση στα πιστεύω και για πρόκληση μίσους στην κοινωνία.
Πρέπει να ακυρωθεί η άδεια εξασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος που έχουν
εκείνοι οι δικηγόροι. Διότι εκείνοι δεν τους αξίζει αυτή η χώρα. Κι αν δεν
συμβεί τίποτα από αυτά, τότε στο δρόμο και όπου τους βρίσκετε να τους φτύνετε
στο πρόσωπο».
Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο πολύ
έχει εξαπλωθεί το μίσος στην χώρα με δηλώσεις του τύπου ότι οι ομοφυλόφιλοι
αποτελούν "σοβαρό κίνδυνο" που μπορεί να οδηγήσουν σε πράξεις βίας
μέσα στην κοινωνία, ενώ η οποιαδήποτε αντίδραση, διαφορετική γνώμη ακόμη και
επιστημονικών ενώσεων, διώκεται και αφορίζεται ως εχθρική.
"Κάθε δικτάτορας χρειάζεται
εχθρούς. Όσοι περισσότεροι οι εχθροί, τόση περισσότερη η δύναμη και η
υποστήριξη" είχε δηλώσει για τον Ταγίπ Ερντογάν ο Τζαν Ντουντάρ πρώην
αρχισυντάκτης της εφημεριδας Τζουμχουριέτ, ο οποίος με δημοσιεύματα του είχε
αποκαλύψει τις σχέσεις Τουρκίας με τον ISIS.
Ο πρώην διευθυντής της τουρκικής
εφημερίδας Τζουμχουριέτ, που ζει σήμερα αυτοξόριστος στο Βερολίνο, το 2016 είχε
δεχτεί επίθεση εξαιτίας των αποκαλύψεων που είχε κάνει η εφημερίδα του, ενώ ο
δράστης των επιθέσεων ζεί ελεύθερος στην Τουρκία. Μέχρι τον Αύγουστο 2016
διηύθυνε τη μεγαλύτερη ανεξάρτητη, κεντροαριστερή εφημερίδας της Τουρκίας. Αλλά
στη χώρα του η δημοσιογραφία είναι επικίνδυνο επάγγελμα.
Ο Τζαν Ντουντάρ βρέθηκε από τη
μία στιγμή στην άλλη στις φυλακές της Σηλυβρίας (Σιλίβρι), πριν διαφύγει στην
Γερμανία. Πολλοί από τους συναδέλφους του στη Cumhurriyet αντιμετώπισαν
κατηγορίες περί τρομοκρατικής δράσης, απλώς επειδή έκαναν τη δουλειά τους. Φέτος
είναι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Ενδεχόμενη απονομή του βραβείου
στον Ντουντάρ και την πρώην εφημερίδα του θα ήταν ένα πλήγμα γεμάτο συμβολισμό
κατά του πογκρόμ που έχει εξαπολύσει ο Ερντογάν στην ελευθερία του Τύπου στην
Τουρκία.
Σε πρόσφατο άρθρο, το πρακτορείο
Reuters, αναφέρθηκε εκτενώς στην κατάσταση που επικρατεί στην δικαιοσύνη στην
Τουρκία με αφορμή μια δίκη δύο Κούρδων γυναικών πολιτικών στο Ντιγιαρμπακίρ,
για τρομοκρατική προπαγάνδα. Στην συγκεκριμένη δίκη με τριμελή σύνθεση δικαστών
(προφανώς Κακουργοδικείο), αναφέρεται ότι χρειάστηκαν δέκα έξι (16) δικαστές
για να ολοκληρωθεί η δίκη. Η τριμελής σύνθεση άλλαζε συνεχώς, ενώ οι δύο
κατηγορούμενες ήρθαν μόνο μια φορά στο δικαστήριο για να ακούσουν την καταδίκη
τους. Οι δικηγόροι τους δεν γνώριζαν ποιοι θα ήταν οι δικαστές, ούτε πότε, ούτε
ποιοι θα τους αντικαθιστούσαν.
Ο Πρόεδρος της σύνθεσης άλλαξε τέσσερις
φορές.
Οι δικαστές που εναλλάσσονταν
χωρίς εξήγηση σε κάθε συνεδρίαση, ήταν όλοι νέοι και άπειροι, ήταν αδύνατο να
γνωρίζουν την δικογραφία που αποτελούνταν από χιλιάδες σελίδες, καθώς η δίκη
ξεκινούσε κάθε φορά από την αρχή και οι δικηγόροι υποχρεούνταν να κάνουν μια
περίληψη και επεξήγηση της υπόθεσης, λόγω της αλλαγής της σύνθεσης. Ουσιαστικά
δίδασκαν στους δικαστές. Οι δύο κατηγορούμενες – μία πρώην δημοσιογράφος που
εκλέχτηκε δήμαρχος Ντιγιαρμπακίρ και μία
νομικός καταδικάστηκαν σε 14 και 15 χρόνια αντίστοιχα με αυτές τις συνθήκες.
Ολος ο νομικός κόσμος διαμαρτύρεται καθώς το δικαστικό σώμα μετά το πραξικόπημα
έχει ανανεωθεί κατά 45% και είναι όλοι νέοι και άπειροι, οι αλλαγές στις
συνθέσεις έχουν γίνει ρουτίνα, ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί εμφανώς να ελέγξει την
δικαιοσύνη και οι δικηγορικοί σύλλογοι των μεγαλύτερων ειδικά πόλεων,
αντιδρούν.
Πάρα πολλές οργανώσεις υπεράσπισης
θεμελιωδών δικαιωμάτων τάχθηκαν υπέρ του δικηγορικού συλλόγου στην Άγκυρα για
την εναντίωση του στο ομοφοβικό και ρατσιστικό κήρυγμα του κυβερνητικού
αξιωματούχου. Όλα αυτά συμβαίνουν στην γείτονα και το ανησυχητικό είναι ότι
ουδείς στην Ελλάδα αντιδρά, ουδείς εκδηλώνει την συμπαράσταση του στο
δικηγορικό σώμα της γείτονος, δεν καταγγέλλει τις αθρόες παραβιάσεις ανθρωπίνων
δικαιωμάτων που συμβαίνουν δίπλα μας. Ουδεμία οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων
(Παρατηρητήρια, Ενώσεις, ΜΚΟ, κόμματα) από τις λαλίστατες σε εγχώριες
περιπτώσεις ήσσονος σημασίας, αντιδρά, εκδηλώνει την αποστροφή της για ότι
πραξικοπηματικά συμβαίνει στην γειτονική μας χώρα.
Είναι προφανής η μεγάλη
γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας και με πόσο θράσος την εκμεταλλεύεται για να
προβάλλεται τόσο ως δημοκρατική χώρα, όσο και ως σύγχρονο κράτος που ζητά με
έπαρση και κομπασμό να σταθεί ισότιμα απέναντι στα ευρωπαϊκά κράτη, να ζητά να
ενταχθεί στην ευρύτερη ευρωπαϊκή δημοκρατική οικογένεια. Αν δεν ήταν τέτοια η
θέση της και η σημασία της, είμαι σίγουρος ότι η αντιμετώπιση που θα είχε, θα
ήταν ανάλογη μιας Βενεζουέλας, και ο Ερντογάν θα απολάμβανε την απαξίωση και
την αρνητική δημοσιότητα ενός Μαδούρο.
Πριν από μέρες είδαμε ένα βίντεο
του διεθνούς τηλεοπτικού δικτύου Αλ Τζαζίρα για την Θράκη όπου η χώρα μας
στηλιτεύονταν για την διακριτική μεταχείριση που επιφυλάσσει στην μουσουλμανική
μειονότητα της Θράκης. Στο συγκεκριμένο προπαγανδιστικό βίντεο, 4-5 γνωστοί και
μη εξαιρετέοι Θρακιώτες εμφανίζονται να καταφέρονται κατά της Ελλάδος επικαλούμενοι
απίστευτες ανακρίβειες και συκοφαντίες κατά της χώρας τους.
Ολοι αυτοί οι λαλίστατοι
«δικαιωματιστές», τηρούν σιγή ιχθύος για όσα συμβαίνουν στην γειτονική «μητέρα
πατρίδα» τους. Ούτε μία άποψη από ένα επιστήμονα, δικηγόρο από την
μουσουλμανική μειονότητα δεν καταγράφηκε να καταγγείλει τα όσα συμβαίνουν στην
γειτονική χώρα. Πολύ δε περισσότερο, ούτε ένας δικηγορικός σύλλογος από την
Ελλάδα, ειδικά από τους συλλόγους στην Θράκη, δεν νιώθει την ανάγκη να
καταγγείλει δημόσια και σε κάθε διεθνή οργανισμό όσα συμβαίνουν σε μια χώρα που
είναι υποψήφια προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Για τους εξαρτημένους του
Τουρκικού Προξενείου μπορώ να κατανοήσω τον φόβο και την εξάρτηση τους από την
χορηγό και εργοδότη τους.
Αλλά από τους εγχώριους κήρυκες
κατά του ρατσισμού και των ομοφοβικών δηλώσεων, προς τί η περίεργη σιωπή;
Όταν η χώρα μας καταγγέλλεται
διεθνών για ανύπαρκτα εγκλήματα κατά των μεταναστών, στα πλαίσια ενός ηλεκτρονικού υβριδικού
πολέμου, αναζητώ την δική μας αντίδραση όταν μάλιστα η γείτονα μας παρέχει
απλόχερα επιχειρήματα για να υποστηρίξουμε με ασφάλεια το επιχείρημα ότι
πρόκειται για τον μόνιμο ταραξία μιας ήσυχης γειτονιάς, για μια χώρα μόνο κατ’
επίφαση δημοκρατική, που διολισθαίνει σε μία ολοκληρωτικού τύπου μοναρχία.
Οι εκατοντάδες δημοσιογράφοι,
δικαστές, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί που βρίσκονται στις φυλακές της χώρας αυτής,
έχουν αξία, έχουν τιμή, έχουν φωνή,
έχουν δικαιώματα.
Η τελικά μήπως είμαστε όλοι
μάλλον επιλεκτικά ευαίσθητοι, κοντόθωροι και υποκριτές;
Στέργιος Γιαλάογλου
.....
*Ο Στέργιος Γιαλάογλου είναι δικηγόρος.